Rustdag

Nadat ik mijn eerste ziekenhuis pasje had bemachtigd. Was het de volgende dag dan tijd voor Puck. Maandag had ze al twee bloedneuzen gehad en last van bloed spugen. En aangezien dat dinsdag ochtend alleen maar erger leek te worden, zijn we de eerste beste mogelijkheid naar het ziekenhuis gegaan. Eenmaal daar aangekomen bleek het door de warmte te komen en als het lang bleef aanhouden dan zouden we naar een ander verblijf moeten.

Na lang wachten op bloedtesten waar niks uitkwam konden we dan eindelijk naar het project. Er werd al van alles tegen ons gezegd dat we beter tot maandag konden wachten en uitrusten vanwege onze gezondheid. Maar vanwege het feit dat we redelijk afgelegen verblijfen en we dan niet zo snel eten en internet konden halen zagen we dat niet echt zitten.

Maar toen kwam onze ontmoeting met sister Olivia. Wat een toffe vrouw is dat! Na alles door gesproken te hebben, voelde we ons echt stukken beter. Als we nu vaandag als rustdag zouden gebruiken, konden we donderdag weer helpen op het kantoor. Vrijdag op het trainingscentrum waar we ook overnachten en ze zou ons het zwembad aanwijzen waar vaak veel vrijwilligers te vinden zijn op vrijdag. Dan het weekend vrij voor onszelf, en maandag tot en met woensdag werken op de crèche. En dat wordt dus onze week indeling voor de komende 2,5 maand als het ons bevalt.

Puck en ik waren zo ongelofelijk gelukkig met deze duidelijkheid. En alsof dat nog niet genoeg was, ging ze samen met ons winkelen om een voorraadje aan te leggen voor het eten. Dus na een chaotische week met veel tegenslagen, maar ook hele mooie momenten. Hebben we dan eindelijk onze weekindeling. En het ene moment klinkt 2.5 maand echt heel lang, maar ik heb langzaam wel steeds meer het gevoel dat het zo om is. Er zijn veel momenten geweest waar ik mezelf echt hard ben tegen gekomen. Er zijn ook echt momenten geweest dat ik het liefst weer in Nederland was en iedereen daar wilde platknuffelen. En er zullen ook echt nog wel tegenslagen komen, maar week 1 hebben we gehad. En ik ben zelfs wel een klein beetje trots op ons over alles wat we tot nu toe heb overwonnen en dat ik in deze relatief korte tijd zoveel geleerd heb. En ik kijk er ook echt na uit om na die 2,5 maand nog 3 weken te gaan reizen en van alles te zien. En daarna gewoon weer in Nederland te zijn.

Dikke knuffels en kussen aan alle lieve mensen in dat koude kikkerlandje!