Leven in Ghana

Geen stromend water! En opeens realiseer ik me voor hoeveel dingen ik water nodig heb. Eten koken, wc doorspoelen, tandenpoetsen, mezelf wassen, kleren wassen, schoonmaken en nu vergeet ik vast nog van alles. Het verbaasde me echt dat ik meer water nodig heb om de wc door te spoelen dan om mezelf te wassen. En in Nederland spoelen we gewoon onze wc’s door met drinkwater, dat vind ik dus wel zo’n absurd idee nu. Maar aangezien we dus momenteel geen stromend water hebben mag ik nu dus elke keer met mijn gigantische volle emmers naar onze kamer lopen, terwijl ik door alle meiden uit het trainingscentrum wordt uigelachen omdat ik ook ongelofelijk klunzig met die dingen loop. Voordat ik eenmaal bij de badkamer ben aangekomen zijn mijn broek en schoenen doorweekt, kan ik meteen de hele weg terug lopen om alles te dweilen en mag ik ondertussen nog weer een keer water halen omdat ik aan de helft echt niet genoeg heb. En aangezien iedereen hier alles voor je wil dragen en ik dat echt niet nodig vind, ben ik met de tofste smoes ooit gekomen. ‘’Voordat ik in Nederland ben wil ik spierballen hebben.’’ Nou die ga ik nu krijgen ook! Want nu kan ik het natuurlijk niet meer maken om ze heel lief aan te kijken en te vragen of ze het voor me willen doen. Dus schrik niet als ik terug kom als een bodybuildster of in ieder geval met de armen van eentje.

Ik merk trouwens ook wel dat Ghanese mensen echt op alle andere momenten vriendelijk zijn dan Nederlanders. Sta ik in Nederland in een winkel dan zal ik vaak harstikke vriendelijk geholpen worden door een werkneemster, wil ik hier bananen kopen op de straat dan word ik chagerijnig aangekeken als een malle kikker. Loop ik in Nederland over straat zullen niet veel mensen me gewoon random vragen hoe het met me gaat. In Ghana daar in tegen weet ik echt niet hoe vaak ik nu heb gezegd: ‘’Goodmorning, I’m fine and you?’’. En dan gewoon rustig doorlopen zodat je daarna geen duizend andere vragen krijgt of geen ongemakkelijke momenten.

Het is ook echt grappig om te zien hoe snel mensen je herkennen. Want natuurlijk ben je beledigd als je niet herkent wordt door een meisje die na meerdere malen flauw gevallen te zijn weer in hetzelfde ziekenhuis terug is. En natuurlijk ben ik bevriend met je als ik voor de 3de keer langs je kraampje kom. En het is hartstikke normaal als je door je buurkindjes wordt platgeknuffeld als je langs komt lopen.

En er werkt echt een ongelofelijke schattige, grote knuffelbeer op het project. Mijn grote vriend Ibrahim. Wat een toffe gozer! Ik zal wel een foto van hem maken als hij lacht en jullie zullen meteen begrijpen waarom die zo schattig is!

Waar ik trouwens wel gek van wordt is het constante gessshhhhhhhhh naar je hoofd van alle mensen die je aandacht willen. Want natuurlijk kijk je als naief blondje op de eerste keren als je het geluid hoort. Maar als je eenmaal door hebt waarom ze het doen wordt je al snel minder gezellig van ze. Al is je arm beet pakken ook geen tof alternatief om de aandacht te vragen trouwens. Dus eigenlijk doen ze het ook weer niet zo snel goed. Zielig voor ze eigenlijk.

En trouwens een paar weken voor terugkomst zal ik wel even een lijstje maken met mensen die met mij op eetdate willen/moeten of wanneer ik langskom om te eten! Want ik mis de macaroni van mijn opa en Gioia wij gaan sowieso de snackbar onveilig maken als ik terugkom! En wat zal ik blij zijn met de gebakken aardappeltjes van mijn mama of ergens een goed stuk vlees of een overheerlijke salade! Of een lekker broodje bij de Bakker Bart of een grote taartpunt. Maar voor die tijd ga ik nog even mijn smaakpapillen laten wennen aan het onwijs pittige eten van hier. Want als ik terugkom weet ik zeker dat ik een hete peper kan opeten! Alhoewel, ik denk dat ik het niet ga uit proberen. Maar ik kan nu wel gewoon een vis eten waarvan ik hem gewoon opdezelfde manier op mijn bord krijg als dat hij in de zee zwemt eten. En eerst zien hoe een kip vermoord wordt en bereid wordt en daarna gewoon nog een stukje opeten kan ik ook aan. En ik kan me de komende tijd ook nog vol proppen met allemaal lekkere bananen en mango’s! Ik moet alleen nog beginnen aan de bankoe en de foufou al hoop ik wel dat het lekkerder smaakt dan dat het er uitziet. Maar de jolofrice en de pindasoep zijn best lekker! Maar dan zijn jullie bij deze in ieder geval alvast gewaarschuwd!

En nou wil ik ook eigenlijk nog zo veel vertellen, maar ik moet ook wat onderwerpen voor de volgende verslagen overhouden!


Heel veel liefs voor alle lieve mensen in Nederland,