Openbaar vervoer!

Daar zitten we dan weer in een trotro te wachten tot hij vol is en we kunnen vertrekken. En eigenlijk verdient de trotro wel even een uitleg. Dus stel je een oud, krakkend, uitmekaar vallend busje voor je die in Nederland sowieso niet door de Apk keuring zou komen. Heb je iets voor je? Zo’n busje waar eigenlijk 15 mensen in mogen, maar door de geniale uitvinding dat je klapstoeltjes kunt monteren in het ganpad, maken we er 20 van. En dan kunnen kleine kinderen best opschoot nog bij hun ouders. Gezellige opprop drukte!

De buitenkant kan van alles zijn. Je ziet oude Nederlandse, Zwitserse of Duitse busjes rondrijden met oude reclame over bijvoorbeeld een partycentrum of een flora en fauna park ergens in Nederland. Of het zijn gewoon verschillende gekleurde busjes met veel grijze plekken die zijn gekomen door het Ghanese verkeer.

Aangezien het Ghanese verkeer een hele interessante manier van autorijden heeft. Rechts heeft de ene keer wel voorang, de volgende keer niet. Als je van een zijweg komt en de algemene weg opwilt, schuif je gewoon je busje met zijn neus ertussen zodat de andere automobulist wel moet stoppen. En vergeet vooral niet te toeteren. Maakt niet uit wanneer. Of je nou iets inhaalt zodat je eigenlijk het verkeer dat nadert vertelt dat ze opzij moeten. Of je gewoon vindt dat een busje zijn neus heel associaal ertussen gooit. Of dat je mensen die op de weg lopen wil waarschuwen dat ze opzij moeten, want anders worden ze misschien wel aangereden. Of dat je vindt dat het voertuig voor je niet snel genoeg met de massa mee gaat. Of gewoon omdat het leuk is. Toeter! En als het dan toch echt een te grote chaos is, dan pakt een willekeurige Ghanees een geel hemdje en gaat als politieagent spelen!

Heuvel af? Dan doen we gewoon de motor uit, want zo komen we ook gewoon vooruit! Heuvel op? Dan moet je niet schrikken dat de motor uitvalt. Na een paar keer starten doet hij het hopelijk wel weer. En schrik ook niet als de trotro vanuit stilstand weer wilt gaan rijden en hij staat op een heuvel. Waarschijnlijk ga je eerst een stukje achteruit voordat je vooruit gaat. En aangezien sommige toch geen achteruitkijkspiegel hebben, weten ze ook niet wat ze misschien aanrijden. De rem werkt soms ook iets anders dan dat het in Nederland zou werken.

Maar ik moet er ook wel bijzeggen dat de Ghanese weg ook wel een beetje creatief autorijden nodig heeft! Want ik weet nog wel dat we ons vroeger altijd de misselijke milkshakes noemde als we weer eens moesten doorzitten met paardrijden als we een pony hadden met korte benen. Maar je wordt hier nog sneller een misselijke milkshake! Grote gaten en soms ook wegen zonder asfalt met veel kuilen en stenen. En alsof dat de snelheid nog niet genoeg zou moeten afnemen, bouwen ze hier ook nog drempels! Behoorlijk door elkaar geklutst als je aankomt op bestemming dus!

De binnenkant van de trotro kan vervolgens ook weer van alles zijn. Heel luxe met tv of met een radio of juist een heel mooi kunstwerk van tape om alles bij mekaar te houden. Bankjes waar de bekleding half van af is of juist bekleed met nieuw leer. En je kan zelfs in sommige trotro’s een achtbaan effect meekrijgen! Want soms is je stoeltje niet helemaal stevig vast gemonteerd. Elke trotro is weer een nieuwe ervaring!

En nu alleen nog weten wanneer je in welke trotro moet stappen! Kijk vooral niet wat er op het busje staat waar hij heen gaat, maar vraag het aan de persoon die de leiding over het busje heeft. Je wordt wel even uitgelachen door alle Ghanese mensen omdat je het een beetje anders uitspreekt dan dat het eigenlijk moet, maar dan heb je al een grotere kans om aan te komen op de plek waar je heen wil! Tenzij ze je verkeerd begrepen hebben of gewoon niet de volledige waarheid spreken. Dan word je misschien toch op een andere plek gedropt dan dat je had gewild. Maar schrik niet al meteen als je trotro een andere weg rijdt dan je vorige trotro deed! Want heel veel (om)wegen leiden naar Rome of in ieder geval in de buurt van Rome. En dat kleine beetje sightseeing neem je dan gewoon mooi mee!

En je krijgt zo’n ervaring gewoon al voor 32 cent! Want onze reis naar het kantoor van het vrijwilligersproject wat toch wel een uur duurt mede dankzij de hoeveelheid auto’s op de weg. Daar betalen we serieus maar 1 cedi voor. En dan 32 cent keer 20. 6,40 maximaal voor een uur rijden. Dit mag je ook nog even delen door 2 aangezien je een chauffeur hebt en een leider/geldinner/schreeuwer/portier. 3,20 euro als uurloon waar je ook nog onderhoudskosten en brandstof voor moet kopen. Ik weet niet hoe ze het lukt!

Tot zover het openbaar vervoer in Ghana! Nu vroeg slapen om morgen om half 6 weer fris en fruitig een dag op de crèche te helpen! Waar ik binnenkort jullie nog wel even verder op de hoogte ga brengen!

Ik moet trouwens nog wel even een rectificatie aanbrengen. Aangezien ik in het begin het had over dat Internet een probleem was. Want nu ik dus veel interessante ritten door de stad mee heb mogen maken. Is me langzaam opgevallen dat er tussen alle andere reclame toch redelijk vaak wordt aangegeven dat er een internet café in de buurt is. Niet dat ik op al die plekken heel graag met deze macbook zou gaan zitten. Wat gewoon aan mij ligt, want over het algemeen is iedereen hier heel vriendelijk!

Dikke kus aan alle lieve mensen waarvan ik niet kan wachten om ze plat te knuffelen!!