Al meer dan 6 weken in het land van de Afrikaantje

Dat betekent al bijna op de helft. Owjee de tijd gaat best wel snel, bedenk ik me terwijl ik met een grote zak met water bovenop mijn hoofd terug naar het trainingscentrum loop. (Ik begin al een beetje op een Afrikaan te lijken. De kleur en de gebruiken gaan steeds beter!) Nog zoveel dingen die we willen en ook echt gaan doen. Maar eerst ga ik jullie even op de hoogte brengen van afgelopen week.

Want ik heb gezegd dat ik waarschijnlijk 3,5 maand nuchter door het leven zou gaan, maar dat moet ik toch even terugnemen. Ondanks dat we gehoord hadden dat het ongepast is om als vrouwen alcohol te drinken, werd het ons aangeboden door Emmanuel (1 van de werknemers van het project). Op donderdag gaan we vaak de straat op om met straatkinderen te gaan praten en aangezien de 2 mannen die met ons mee liepen dorst kregen, gingen we om 10 uur ‘s ochtends aan het bier. En zowaar bier wat ik niet na de eerste slok uit wilde spugen. In Nederland heb ik dat tot nu toe alleen met Hertog Jan en fruitbier gehad, maar in Afrika kan ik daar dus pito aan toevoegen! Het lijkt een beetje op appelsap met bier en het is nog best te drinken. En als je sommige Ghanezen wilt geloven heeft het ook nog een medicinale werking! Dus dat maakt het dan weer een beetje goed dat ik dat om 10 uur al aan de alcohol zit..

En dan kom je terug na een lange dag werken op donderdag. En dan heb je geen elektriciteit en geen stromend water. Dus wij snel onze mango snijden zolang het nog licht is. En dan ga je maar buiten zitten zodat je in ieder geval nog kan zien wat je eet. En dan heb je gewoon het prachtige uitzicht van een Afrikaanse achtergrond met een ondergaande zon en alle meiden van het trainingscentrum die het buiten maar gezellig maken, omdat je binnen echt geen barst kan zien. De voordelen van geen elektriciteit!

Vrijdag nog even de voordelen van een blank meisje meegemaakt. Zowaar een trotro die voor ons om wou rijden! Het is ook wel eens fijn om de positieve dingen mee te maken na al die mannen die constant je arm vastpakken, omdat ze willen dat je wat bij ze gaat kopen. Of die willen dat je met ze gaat trouwen.

Dan was het na zaterdag waar we alle huishoudelijk klusjes in gepropt hadden tijd voor zondag! De stad even een dagje verlaten voor The Lake Bossumtwi. Ik kan weer even heel diep in en uitademen zonder allemaal uitlaatgassen binnen te krijgen! En ik kan gewoon even rustig op een bankje zitten om even te genieten van de natuur en de rust om me heen. Zo klink ik trouwens behoorlijk bejaard misschien, maar het was echt ongelofelijk tof. Het voordeel van reizen is ook altijd dat je meteen weer allemaal mensen ontmoet. Dus we kunnen weer wat interessante gesprekken aan ons lijstje toevoegen.

Op de terugweg voor het eerst echt zelf eten op straat gekocht. Dus daar zit ik dan. Een zakje met rijst, groente, kip, saus en spaghetti. Probeer dat maar eens een beetje fatsoenlijk te eten zonder bestek. Ik moet jullie vertellen dat ik er vooral in het begin heel hard in faalde. Maar wat ik hier wel heb geleerd: Oefening baart kunst! En aangezien ik ook geleerd heb om mijn boterhammen met een lepel te smeren, omdat we geen messen of vorken hebben, moet dit ook wel te leren zijn! Sorry papa en mama, mijn tafelmanieren gaan hier een beetje achteruit.

Maandag nog op inkoopjacht! Boekjes, een tafelkleed, bezems en eten voor de kindjes op de crèche. Dit wel na 3 uur gewacht te heben tot de zuster die met ons mee zou gaan, klaar was. Maar alle vrolijke hoofdjes op dinsdag hebben dat zeker goed gemaakt!

En dan is het bijna donderdag en dan mag ik gaan stressen. Want ondanks alle drukte van de week, ben ik momenteel ook nog in dubio over welke opleiding ik moet gaan doen. En beide hebben volledige decentrale selectie dus dat betekend dat alle momenten dat ik internet heb ik steeds een beetje meer op de hoogte ben of ik kans maak en wat ik ervoor moet doen. Aangezien de deadlines vallen in de tijd dat ik in Ghana zit. Goed geregeld kim!

En voor al mijn trouwe volgers. Want ik ben echt super verbaasd dat er zo veel mensen mijn blog in ieder geval bekijken. Ik snap er niks van, maar vind het wel heel tof en ben jullie er ook dankbaar voor! Vanaf 3 maart gaan Puck en ik Kumassi verlaten om in onze laatste drie weekjes Ghana nog een beetje beter te leren kennen. Dit gaat betekenen dat ik waarschijnlijk heel veel te vertellen ga hebben (grote kletskous die ik ben), maar dat ik niet al te vaak op internet ga kunnen. Dus wees niet verbaasd als ik rond die tijd weinig van me laat horen. Denk maar zo: de laatste 3 weken rust voor ik jullie weer ga stalken!

Een onwijs dikke knuffel voor al die lieve en toffe mensen!